Eşit ağırlıkçı olmanın getirdiği nesir yazma lüksü gayet hoş…
İnsanlardan uzaklaşma isteği veya tahammülsüzlük yeni yeni edindiğim kafamı rahatlatan güzel olgular.
Dürüst olmak gerekirse insan yalnızlaştığında daha iyi analiz, daha derin düşünme ve olayları her yönden sakince daha güzel idrak edebiliyor.
İdrak ettikçe ufku açılıyor. Artı eksi denklemi kurabiliyor. Neler doğru? Neler yanlış; kime göre? Neye göre? Otokontrol gelişiyor daha sonrasında. Parmak kırılır sargıda olur beyne orayı hareket ettirme komutu verirsin 3 Ay o parmak hareket etmez. O misal.
Otokontrolü geliştirmiş bir insan beyne iradesini uygular. Buna da mantık denir. Mantıklı insan yolun sağına soluna taş var mı yok mu engebeli mi yoksa çukur mu var vs vs vs binlerce şey düşünüp en doğru çizgiden yürür.
Duygusal insan o yolun arızasına bakmaz…