Neler hissettiğimi çok idrak edemiyorum. Burukluk, öfke, kahır, ağırlık, boşluk… Daha bir çok negatif duygular… Ne yapmam gerektiğini idrak edemiyorum… Nötrüm ne elimi uzatabiliyorum ne geri çekebiliyorum. İnsanlar çok fazla geliyor. Ben bir yere sığamıyorum.. Kalbime de dünyalar sığmıyor..
Bu hasret beni muhtemelen çok değişik şeyler yapmaya sevk edecek.. Vücudum hiç geçmeyecek kırgınlıkla kaplı… Bodrumdan yeni geldim. Sokağına girecektim ama es geçtim… Çünkü görürsem yanına gidecektim. Onun için sıkıntı olacaktı. Girmedim o sokağa.. Sevdiğim Kadının yanından es geçtim… Bu nasıl bir acı bilir misiniz?
Dokunmaya kıyamadığın Meleğine 10 metre uzaktan bile bakamıyorsun. Niye? Çünkü ona kızarlar diye.. Hamile olsaydı en azından bir şey diyemezlerdi. Gelirdim Gökyüzümün yanına…
Bok gibi hissediyorum kısacası. Ne kadar ömür biçildi bilmiyorum ama çabuk bitsin gerçekten ben bunu kaldıramıyorum Rabbim!